Umami – Laia Jufresa

Achterflap:

Een hofje in Mexico-Stad: drie families verliezen respectievelijk een moeder, een dochter, en een echtgenote. Eén verdwijnt, één verdrinkt en één overlijdt.
Umami richt zich niet op de gebeurtenissen, maar gaat over hoe de bewoners omgaan met hun verdriet.
Laia Jufresa schets een prachtig beeld van het kleine hofje: net als de veelheid smaken waarnaar de huizen zijn vernoemd – zoet, zout, bitter, zuur en umami – stelt ze ook een bonte schakering van menselijke gevoelens aan de orde.

De ongelooflijke kracht van Jufresa’s vertelkunst is dat ze een dansje maakt met personages, met een lichtgevoeligheid en een teerheid die niets afdoen aan hun pijn.

Auteur:

Laia Jufresa (1983) groeide op in het wolkenwoud van Veracruz, Mexico, bracht haar tienerjaren door in Parijs en vertrok in 2001 naar Mexico-Stad.
De afgelopen jaren woonde ze in Keulen, en binnenkort verhuist ze naar Hongarije.
Laia is kunstenares en schrijven doet ze het allerliefst.
Umami is haar debuutroman.

Mijn mening:

Umami bevat 4 delen die elk bestaan uit afzonderlijke hoofdstukken die in tijd teruglopen van het jaar 2004 tot en met 2000. Door de niet chronologische vertelwijze kost het mij in ieder geval wat meer concentratie om alle personages goed te leren kennen. Maar als iedereen je vertrouwd is leest het gelijk een stuk makkelijker.

Umami verwijst naar meerdere dingen in het boek, daar is onder andere de meest bekende bij; Umami is de 5de smaak die de tong waarneemt naast zoet, zuur, zoet en bitter.
Umami is verrukkelijk volgens Alfonso, één van de hoofdpersonages uit het boek. Hij heeft een proefschrift geschreven over Umami en is tevens de huurbaas van het hofje in Mexico-stad waar het verhaal Umami zich afspeelt.

In het hofje waar Alfonso woont staan 5 huizen. De woningen dragen allen een naam naar verwijzing van de smaken die de tong kan waarnemen.
Alfonso is dus de huurbaas en is de schakel tussen de andere bewoners die allen een ander, eigen verhaal omtrent verlies bij zich dragen.
In Umami draait het niet zozeer om welk verdriet maar meer hoe je daar mee om gaat. En dat doet een ieder op eigen wijze.

Het verlies van je partner zal ongetwijfeld anders voelen dan het verdrinken van een kind en dan is daar nog een personage waarvan één van de ouders verdwijnt. Het verlies is universeel, maar de omgang door de bewoners met het verdriet is individueel. En daar ligt de kracht van dit verhaal.

Ik las het boek met genoegen en het liet mij kennismaken met een nieuwe auteur waarvan ik hoop dat nog meer werk volgt. Umami is moeilijk te omschrijven zonder al te veel bloot te geven over het gehele verhaal dus raad ik je aan om dit boek zelf te lezen.
Ik wens je veel leesgenot.

Umami heeft naast de tongstrelende titel ook nog eens een oogstrelende cover!

Ik ontving Umami van de uitgever in ruil voor een eerlijke recensie. Nogmaals dank voor het leesexemplaar.

De foto van de cover komt van de website van de uitgever.

~~~~~~

Umami – Laia Jufresa

Vertaling: Heleen Oomen

Atlas Contact – paperback – juni 2017

ISBN: 9 789025 448424

Pagina’s 256 – Roman